دوربین اصلی هوآوی Huawei Mate 10 Pro

دوربین اصلی هوآوی Huawei Mate 10 Pro

گوشی هوآوی Huawei Mate 10 Pro دارای دوربینی دوگانه با فوکوس خودکار است. 

از مزیت های دوربین دو گانه این گوشی عکس های بسیار شفاف با جزیئیات بالا است. 

دوربین اصلی این گوشی دارای لنز با کیفیت 12 مگاپیکسل است لنز این دوربین از نوع رنگی است.

دوربین دوم هوآوی Huawei Mate 10 Pro دارای لنز تک رنگ (سیاه و سفید) با کیفیت 20 مگاپیکسل جهت کمک به وضوح تصویر استفاده می شود.

فلش LED دوگانه و پرنور این گوشی به شما این قابلیت را میدهد که در شب و نور بسیار کم هم تصاویر با کیفیتی ثبت کنید. 

کاهش نویز و همچنین افزایش جزئیات در تصاویر از دیگر وظایف این دوربین دوگانه محسوب می‌شود.

دوربین هوآوی Mate 10 Pro دارای قابلیت لرزش گیر اپتیکال است بدین معنی که میتوان تصاویر و فیلم هایی با کیفیت و نویز کمتری ضبط کرد.

فیلمبرداری با دوربین هوآوی Huawei Mate 10 Pro

در بخش فیمبرداری هم دوربین هوآوی Huawei Mate 10 Pro انتظارات را کاملا برآورده میکند.
در واقع شما می توانید با دوربین هوآوی Huawei Mate 10 Proبا کیفیت 2160p و با سرعت 30 فریم بر ثانیه فیلمبرداری کنید.
همچنین این دوربین توانایی فیلمبرداری با کیفیت 1080p و با سرعت های 30، 60 فریم بر ثانیه را دارد.

یکی دیگر از ویژگی های دوربین اصلی هوآوی Huawei Mate 10 Pro گرفتن عکس های پانوراما است؛
که با این تکینیک می توان محیط بسیار وسیعی را در عکس خود بگنجانیم.

نمونه عکس پانوراما

از دیگر ویژگی های دوربین هوآوی میت ده پرو ، HDR خودکار برای عکس ها است که برای بالا بردن کیفیت محتواهای تصاویر استفاده می شود.

HDR چیست؟

HDR یا (High dynamic range imaging) به تکنیکی در عکاسی گفته می شود که در این تکنیک چند عکس با کادر یکسان و با نوردهی متفاوت با هم ترکیب می شوند تا دامنه شدت نور در صحنه ها طبیعی تر به نظر برسد.

تعداد عکس در این تکنیک معمولا 3 تا 5 عکس می باشد.
نوع نوردهی عکس ها هم به این صورت است که یک عکس با نوردهی معمولی، دو عکس با نوردهی دو پله پایین تر و دو عکس با نوردهی دو پله بالاتر ثبت می شود.

ویژگی HDR

با استفاده از این تکنیک با بیشینه کردن میزان کنتراست تصاویر و امکان ایجاد تمایز رنگ‌ها، نزدیک‌ترین رنگ‌ها که در تصاویر غیر HDR از هم قابل تشخیص نیستند؛ برای بیننده قابل مشاهده گردد.
در این تکنولوژی از عملکرد چشم انسان و عنبیه در تنظیم نور و رنگ‌های ورودی به چشم الگو گرفته شده‌ است؛
که با تمایز دادن رنگ‌ها از یکدیگر دستورها را به مغز صادر می‌کند و باعث می‌شود تا فرد بتواند اختلاف رنگ‌های جزئی را از هم تشخیص دهد.